Wees voorzichtig met onze dochters

'We zijn voorzichtig met onze dochters. We fietsen met ze naar school, we roepen dat ze rechts van de weg moeten blijven en niet zo moeten slingeren. We brengen hun vriendinnetjes veilig thuis, zoals ook onze eigen dochters veilig thuisgebracht worden. We hangen ze waarschuwingen om als sieraden – niet voor het boze oog maar voor mannen, vooral mannen. In het leven van onze dochters is de gewelddaad vaak een man. Wie dochters heeft, ziet de wereld plots uiteenvallen in slachtoffers en daders.

We zijn voorzichtig met onze dochters.

Maar ze groeien bij je vandaan, net zolang tot ze je niet meer kunnen horen. Ze fietsen nu rond zonder jouw stem in hun rug. Pas in hemelsnaam op, zeg je in de stilte van je gebeden, pas in hemelsnaam op.

Zij zijn allang blij dat ze van onze zorgen zijn verlost. De waarschuwingen, de bezweringen, al die scenario’s. Ze willen vrij zijn en onbezorgd. Zo moeten ze door de wereld kunnen fietsen, en schuilen voor de regen zonder dat iemand met duisternis in zijn hoofd ze opwacht.

We zijn voorzichtig met onze dochters. Wees voorzichtig met onze dochters.'

Deze tekst van Tommy Wieringa, las ik net op de blog van Bertie. Bij mij schoten de tranen in mijn ogen toen ik het las.  Een jaar of dertien was onze dochter Floor toen ik haar voordat ze ergens naar toe ging waarschuwde voor vreemde mannen. 'Ik geef hem gewoon een schop in zijn kruis' zei ze stoer, niet beseffend hoe sterk jongens/mannen zijn als ze seksueel opgewonden zijn en iets van een meisje willen. Een spriet was ze op van die lange hoge benen. Wat was ik bezorgd in die tijd. Onze kleindochter Saar wordt vier volgende week en soms denk ik 'Als er maar nooit....'