Ik
kwam boven in mijn linnenkast een paar doosjes tegen waarvan ik het bestaan
niet meer wist laat staan dat ik wist wat er in zat. Leuke doosjes waar ooit
kerstkaarten in hadden gezeten, herinnerde ik me. Het eerste doosje dat ik
openmaakte zat vol met gehaakte kleedjes en ook nog een gehaakt kastrandje. Ik bezat nog een paar van die randjes maar waar die gebleven zijn weet ik niet meer.
In het tweede doosjes zat een grote stapel dameszakdoeken, niet te verwarren met herenzakdoeken want die zijn groter. Dus Mart heeft er niets aan want die gebruikt die dingen nog steeds, ik al lang niet meer.
En dan dat derde doosje, die inhoud was het meest verrassend en ook wel dierbaar. Dat blauwe mutsje wat dochter Floor droeg als klein meisje met een bijpassend jurkje wat ik zelf had gemaakt. Die witte handschoenen droeg oudste in zijn tijd op de Hogere Hotelschool. Hij en zijn vrienden en vriendinnen schnabbelden in die tijd veel bij in regeringskringen. Dure banketten in ambassades en Rijksgebouwen waar ze bedienden met witte handschoentjes aan. De zwarte handschoentjes komen uit België, ik kocht ze ooit in Leuven, gewoon in een opwelling omdat ik ze zo mooi vond. Ik heb er nog even een extra foto van gemaakt om te laten zien hoe ragfijn ze gehaakt zijn. Mocht er tussen al deze spulletjes iets zitten wat je graag wilt hebben, laat het me weten, ik stuur het zo op. Niet bescheiden zijn want anders gaat het naar de kringloop, schatten of niet.
In het tweede doosjes zat een grote stapel dameszakdoeken, niet te verwarren met herenzakdoeken want die zijn groter. Dus Mart heeft er niets aan want die gebruikt die dingen nog steeds, ik al lang niet meer.
En dan dat derde doosje, die inhoud was het meest verrassend en ook wel dierbaar. Dat blauwe mutsje wat dochter Floor droeg als klein meisje met een bijpassend jurkje wat ik zelf had gemaakt. Die witte handschoenen droeg oudste in zijn tijd op de Hogere Hotelschool. Hij en zijn vrienden en vriendinnen schnabbelden in die tijd veel bij in regeringskringen. Dure banketten in ambassades en Rijksgebouwen waar ze bedienden met witte handschoentjes aan. De zwarte handschoentjes komen uit België, ik kocht ze ooit in Leuven, gewoon in een opwelling omdat ik ze zo mooi vond. Ik heb er nog even een extra foto van gemaakt om te laten zien hoe ragfijn ze gehaakt zijn. Mocht er tussen al deze spulletjes iets zitten wat je graag wilt hebben, laat het me weten, ik stuur het zo op. Niet bescheiden zijn want anders gaat het naar de kringloop, schatten of niet.
Reacties
Het ziet er allemaal schattig uit, maar ik kan me ook voorstellen dat je het wegdoet als je er geen bestemming voor hebt.
Liefs, Anja
En kijk aan, er melden zich voldoende belangstellenden voor je spulletjes. Wat fijn!
Lief dat je alles weggeeft!