Mijn Stolwijkse buurvrouw Corrie is net als ik gek op planten. Afgelopen najaar gaf ze me een plant in een grote plastic pot waar ze niet zo goed raad mee wist, ze had er geen plek voor. Ik nam hem aan, het bleek een passiebloem te zijn maar op dat moment zonder bloemen.
Eigenlijk wist ik ook niet goed wat ik er mee moest maar ik heb hem in onze garage gezet, op de werkbank voor een raam. Als ik er aan dacht gaf ik de plant een scheutje water maar vaak was dat niet. Toch begon hij in het vroege voorjaar nieuw blad te krijgen en ik besloot hem mee te nemen naar Frankrijk. Daar zat in de border nog een stuk gaas tegen de muur waar niets tegen aan klom.
Ik ben op mijn billen in het grass gaan zitten en heb de plant met zijn lange uitlopers van de ronde vorm gehaald waar hij omheen gewikkeld zat. Dat was nog een heel werk want ik moest voorzichtig zijn, die ranken knakken zo. Ook weer heel voorzichtig tegen het gaas geleid, ja, ik heb veel voor een plant over.
Maar mijn moeite is niet voor niks geweest, de plant krijgt bloemen en nog wel hele mooie ook. Het zijn er nog niet veel maar dat kan alleen maar beter worden. Op internet las ik dat de plant in de volle grond de winter moet kunnen overleven, ik geef hem in het najaar wel een dekje van sparrentakken.
Reacties