We waren gisterenmiddag bij vrienden uitgenodigd voor de lunch en dat was gezellig, we hadden weer genoeg bij te praten en we hebben ook erg lekker gegeten want Astrid kan goed koken. Zij hebben een buurvrouw die veel land heeft waarop wilde bosbessen staan, in Frankrijk myrtilles genoemd.
En die buurvrouw was aan het oogsten dus ik kon een paar kilo kopen. Op internet las ik dat deze bessen een klasse apart zijn voor je gezondheid. Puur goud dus, deze drie kilo die vanmorgen omgezet zijn in veertien potten jam.
Astrid en Niko wonen erg hoog in een klein gehucht en de gebouwen onder hen zijn in het bezit van een jagersvereniging. En die jagers gaan een nieuw onderkomen bouwen en hebben daarvoor eerst een muur opnieuw opgetrokken. En dat is geen klein muurtje, we waren stomverbaasd toen we het zagen.
Wat een werk moet dat geweest en dat weten we uit eigen ervaring. Wij hebben hier ook al eens een ingestorte grote muur opnieuw moeten opbouwen en dat is echt een zware klus. Deze muur is zeker vier meter hoog en hij ziet er perfect uit.
Als we lopen te wandelen komen we nog weleens zulke hoge muren tegen, hele oude, droog gestapeld (zonder cement) en nog helemaal intact. Dat was het echte vakwerk.
Reacties
Die muur ziet er inderdaad prachtig uit. Misschien omdat ze in Frankrijk zoveel belang hechten aan de overdracht van hun ' métiers' naar jonge stagiairs?
Wij eten veel bosbessen omdat we ze erg lekker vinden. Mochten ze bijdragen aan de gezondheid, dan is dat mooi meegenomen.
Ik vind die gestapelde muren prachtig! In Engeland zie je ze ook veel.