We gingen vroeg lopen, om acht uur al want we hadden een behoorlijke afstand en een flinke klim voor de boeg.
Het regende maar gelukkig niet hard en af en toe was het ook wel weer eens een half uur droog. Het was de eerste keer tijdens onze tocht dat we de hele dag een trui droegen.
Veel lopers onderweg die allemaal haast hadden om in Santiago te komen. Wij namen de tijd voor koffie en taart en daarna nog een keer een lekker broodje.
Ons tempo was goed en we zouden zeker op een redelijke tijd aankomen.
Na twaalven begon het zowaar droog te worden en kregen we ook nog wat zon.
Én dan loop je dat grote plein op voor de kathedraal waar mensen uit de hele wereld hun tocht van waar dan ook vandaan beëindigd hebben
Ik vond het toch wel bijzonder en ben heel blij dat ik eindelijk gedaan heb wat ik al jaren wilde doen.
En laten we nu ook nog onze Spaanse vrienden tegenkomen tussen al die mensen. Vanaf Porto hebben we deze mannen telkens overal gezien en hadden doorlopend een leuk contact met hen.
Het werden een soort vrienden. We hebben elkaar beloofd te blijven wandelen.
Reacties