Er hingen nog heel wat tomaten in de moestuin toen we eind september klaar waren om naar Nederland te vertrekken. Maar ze waren nog lang niet rijp, zo groen als gras. Alles wat maar enigszins rood kleurde had ik kort voor vertrek nog ingemaakt. Meenemen dan maar. Alle tomaten in deze twee kratjes gedaan en in de Stolwijkse schuur op de werkbank voor het raam gezet. Verleden jaar lukte het dus waarom zou het dit jaar niet lukken.
En toen vertrokken we dus naar Porto en bleven achttien dagen weg en was ik die tomaten al helemaal vergeten, totdat Mart gisteren zei dat ik eens in de schuur moest gaan kijken. Zo, dat is een verrassing, al die mooie rode tomaten. Het zijn er alleen opeens wel erg veel dus dat wordt de komende dagen veel gerechten met tomaat.
Dochter Floor eet vanavond mee en ik weet al wat we gaan eten.
Reacties