Belofte

Mijn border met vaste planten ziet er om deze tijd van het jaar natuurlijk niet bepaald aantrekkelijk uit maar er is in ieder geval geen vorstschade. Er bloeit nog niets maar wacht even....helemaal achterin, verscholen onder de takken van een vijg vond ik dit, een klein helleborusje wat daar verschrikkelijk zijn best staat te doen.

Daar kan dit mens nou blij van worden.

Tegen het huis heb ik alle oude valeriaan weggeknipt en de nieuwe scheutjes laten staan in de hoop dat het niet teveel meer gaat vriezen, dan kunnen de planten vroeg uitlopen en heb ik daar kleur.

De twee bomen op het eerste terras die ons 's zomers zulke heerlijke schaduw geven zijn gesnoeid.

Ook de druif die er eigenlijk meer voor de sier staat heeft een knipbeurt gekregen.

Veel opbrengst heb ik er niet van maar het staat leuk, een druif tegen zo'n oude gevel.

Het gras onder de lindeboom is altijd wat zorgelijk. De boom heeft een dicht bladerdak dus daar komt 's zomers weinig licht door. Ja, heerlijk om eronder te zitten in de schaduw maar dat heeft dus ook zijn nadelen.

Mart heeft al het oude blad weggeharkt en zodra we in april hier weer zijn gaan we bijzaaien.

Een echt tapijtje zal het daar nooit worden maar we doen er ieder jaar weer ons best voor om er wat van te maken.

We genieten er van om zo bezig te zijn, wijzen elkaar op planten die de winter overleefd hebben of op aarzelend nieuw leven. Overal in de tuin is de belofte te zien voor weer een mooi tuinjaar.