Dit zilveren haarborsteltje heb ik al mijn hele leven, echt zo lang ik het me kan herinneren. Het is duidelijk bedoeld voor babyhaartjes maar niet de mijne, ik heb het niet gekregen bij mijn geboorte. In mijn familie werden dit soort geboortecadeaus in 1949, vier jaar na de oorlog, beslist niet geschonken.
Ik weet ook niet waar het vandaan komt, zover gaat mijn herinnering niet. Er staat Nancy in gegraveerd maar ik ken niemand met die naam. Ik heb het vermoeden dat een van mijn jongere broers ermee is thuisgekomen. Toen wij nog jong waren was er een grote vuilstortplaats aan de rand van Noordwijk en daar liepen de jongens nog weleens te struinen. Als kind spaarde ik al van alles, mooie blikjes, doosjes, papier en zo zal ik deze schat wel ingepikt hebben.
De mooie fles, bestemd voor eau de cologne kocht ik ooit op een brocante en staat er al jaren naast te pronken. Eens per jaar wordt het zilver gepoetst samen met wat zilveren dessertlepeltjes die ik vaak gebruik.
Het is zomaar een hoekje in onze badkamer wat er al 25 jaar zo staat en dat zal voorlopig niet veranderen.
Reacties