Doorgaan naar hoofdcontent

Dag 11 Cabrerets - Pasturat 19.5 km

Hadden we gisteren zo nu en dan een klein buitje, vandaag hielden we het droog. Wel erg mistig in de ochtend maar in de loop van de dag werd het heerlijk zonnig.

Een vervallen huis in het bos, al jaren verlaten. Het wekt altijd mijn nieuwsgierigheid, wie heeft hier gewoond en gewerkt vraag ik me af. Hoe leefde men in die tijd?

Dit grote huis stond aan de rand van een dorp maar de route ging er langs. We hadden niets nodig in het dorp dus liepen we verder. Ondertussen hadden we de vallei van de Célé achter ons gelaten en liepen we weer langs de rivier de Lot.

Bij een volgend dorp, Bouziès geheten, moesten we met deze brug over de rivier.
Vlak buiten dat dorp hadden we nog een leuke ontmoeting, daar kom ik morgen op terug.

Vanaf de brug nam ik deze foto. Duidelijk is het vestingwerk in de rotswand te zien, weer een 'Chateau des Anglais'.

Deze mooi gevormde schuren kwamen we veel tegen. Ze waren bestemd voor graanopslag.

Bij drieën kwamen we in de gîte aan. Een vriendelijk echtpaar met een huis wat helemaal ingesteld was om pelgrims te ontvangen, alles zag er perfect uit.

Na het douchen nog even in het dorp rondgewandeld waar we ook deze kerk bekeken.
Bij de meeste kerken in deze streek staat de deur open wat uitnodigt om naar binnen te gaan.


Daar zagen we een mooi beeld van Jeanne d'Arc die tegen de Engelsen ten strijde trok tijdens de Honderdjarige Oorlog. Zij werd later heilig verklaard en wordt gerekend tot de patroonheiligen van Frankrijk.


We zaten die avond aan tafel met twaalf vrouwen en twee mannen en die mannen waren Mart en de eigenaar. De groep van negen vrouwen waren we onderweg al meer tegengekomen en we hadden ook al eerder in dezelfde gîte geslapen. Zij kwamen uit Bretagne en hadden ooit op dezelfde afdeling van een ziekenhuis gewerkt. 

De eigenaar van de gîte vroeg met een grapje of ze allemaal wel toestemming hadden gekregen van hun mannen om zo lang weg te blijven waarop een van de vrouwen mij toevertrouwde dat er maar drie getrouwd waren van de negen, de rest was vrijgezel of gescheiden.

3 oktober 2019

Reacties

Mooi, die naamgenote!
Die graanschuurtjes, zo prachtig. En de rest van deze blog ook trouwens, wat een leuke eetgroep hadden jullie die dag.
Onliemie zei…
Ja die mannen moeten hun vrouwen dan wel even missen. Vorige week op de camping ontmoetten we een Duitser die "even" weg was zonder de vrouw. Zij reisde niet zo graag en ze waren net een paar weekjes samen weggeweest. Toen ik vroeg hoe lang hij er dan alleen op uit trok, zei hij " am Weihnachten gehe ik wieder zu Hause". :-( Dat waren 2 volle maanden! Zou ik niet graag hebben dat de echtgenoot dat deed. Jij? Wel weer een gezellige bende daar aan tafel!
Emie zei…
Wat een werk moet dat zijn geweest voor de gastvrouw- en heer om zoveel gasten tegelijk aan tafel te hebben. Maar wat een leuke ontmoetingen moeten het geweest zijn.
Sjoerd zei…
Dat graanschuurtje trekt ook mijn aandacht. Bouwen van hetgeen er voorhanden was. En dat was in die tijd voor de eeuwigheid,.
In de weer zei…
Wat een heerlijke wandeltocht is het toch Marthy.
Ageeth Mooij zei…
Je eerste foto. al die stenen met zoveel zorg gestapeld. Prachtig!
Elke keer denk ik weer: wat is het toch een práchtig land.
Sympathiek dat die drie echtgenoten hun vrouwen een tijd willen missen.