We komen ze regelmatig tegen in de polder, de mensen van de muskusratten bestrijding. Zij zetten hun vallen aan de oevers van kades, dijken en weilanden. Ik weet het, het klinkt niet diervriendelijk maar het is hard nodig.
Je moet je voorstellen dat west-Nederland eigenlijk een grote badkuip is die ver onder de zeespiegel ligt. Veel daarvan is polders en veenweidegebied. Het waterpeil in die gebieden staat daardoor op veel plaatsen hoger dan in het omliggende land. Als de kades langs die wateren zouden doorbreken zijn de gevolgen groot. Het gegraaf van muskus- en beverratten is daarom een bedreiging voor de veiligheid van onze waterkeringen.
Muskusratten
zijn namelijk gravers van formaat. Zij graven lange gangenstelsels en holen in oevers en waterkeringen. Daarbij hebben ze ook nog eens een voortplantingsvermogen waar je eng van wordt dus zij vormen een serieuze bedreiging.
Schade van muskus- en beverratten is tot nu toe alleen te voorkomen door ze te vangen en de populatie zo klein mogelijk te houden.
Met quads en boten kunnen de muskusrattenbestrijders tot ver in de polder komen.
De vlaggetjes markeren de vallen die gezet zijn. Deze hoeveelheid vlaggetjes geeft wel aan dat hier veel gangen zitten, met andere woorden hoe die oever al ondergraven is.
Wij wonen hier in het laagste deel van Nederland en ook nog eens tussen twee rivieren, de Lek en de IJssel. Als er in de slechts denkbare omstandigheden dijken door zouden breken zitten wij als ratten in de val.
Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die deze bestrijding dieronvriendelijk en daarom niet nodig vinden. Als u wilt reageren op dit blogbericht, doe dit op een respectvolle manier.
Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die deze bestrijding dieronvriendelijk en daarom niet nodig vinden. Als u wilt reageren op dit blogbericht, doe dit op een respectvolle manier.
Reacties
Stay safe!