Na de bollenvelden en het duin liepen we verleden week het strand op. Ik herkende weer het gevoel wat ik als kind al had. Bovenop het duin komen en dan het strand en die oneindige zee voor je zien liggen, het gaf je zo'n machtig gevoel.
Het was echt schitterend weer, helder dus we konden IJmuiden met de rokende schoorstenen van Tata Steel zien liggen.
Als familie met jonge gezinnen kwamen we 's zomers met mooi weer altijd bij elkaar op een vast punt. In de 'Zuid' bij een strandpaal waar ik het nummer van ben vergeten. Als mijn oudste zus nog geleefd had zou ik haar even gebeld hebben, die had het zo geweten.
Ik heb mijn hart weer even op kunnen halen, terug naar de kust. Dat blijft altijd trekken.
Reacties
Als de kans zich voordoet zou ik ook naar het strand gaan Marthy, omdat het kan en mag!
Voor mij is strand en zee ook bijzonder. Weids, vrij en me vrij voelen.
Lieve groet ♥
En de Hoogovens zagen wij ook vaak vanaf het strand. Wij gingen vaak naar Wijk aan Zee vanuit Beverwijk (daar heeft man 7 jaar gewoond, bij een vriend in huis, woonruimte was een schaars iets in die tijd).