Hier wandelen we altijd graag, boven bij het Croix de Ferrières. Het is het hoogste punt in onze directe omgeving, ruim negenhonderd meter en je hebt er schitterende uitzichten. Het waait er altijd, als het beneden warm is heb je boven een trui nodig.
Ik denk dat het onze burgemeester is die daar aan het maaien was, het is zijn grond. Stijl daar hoor. Hij maakte een prachtig lijnenspel in het landschap.
Veel vingerhoedskruid langs het pad, kleurig gezicht.
Er ligt nog een laatste gele waas op de helling, de bijna uitgebloeide brem. Jammer dat we het dit jaar niet in volle glorie hebben zien bloeien, het is hier altijd zo mooi.
We lopen dit pad meestal heen en terug maar soms dalen we de helling af aan het eind en gaan dan door de vallei terug.
Reacties
Lies