Tijdens onze wandeling van verleden week liepen we door mooie kleine dorpjes die het bekijken waard waren. Ik kan het niet laten om dan even door de smalle straatjes te dwalen om overal een kijkje te nemen.
Dit hondje kwam door een gat in de muur even een kijkje nemen wie daar zijn grondgebied naderden. Hij gromde of blafte niet, was alleen maar nieuwsgierig.
Aan de rand van dit dorpje was een klein terrasje met een bank en een tafeltje wat ons uitnodigde om daar even een boterhammetje te eten.
Ik loop nog wat verder het dorpje in, het is er stil, ik stoor niemand. Dit huis ziet er zelfs verlaten uit, de deur en het raam zijn begroeid met klimop.
Dan kom ik bij het laatste huis met deze mooie blauwe deur, het pad gaar verderop de velden in.
Ik loop weer terug naar het mooie huis waar ik begonnen ben, daar hing ondertussen het beddengoed buiten.
En om de hoek kwamen we deze grote kookpot nog tegen. Wat daar in klaargemaakt is in vroegere dagen weet ik niet maar hij is in ieder geval een fotootje waard.
Reacties
Bij het zien van de foto met kookketel was ik weer even terug in de tijd in het kookhok van mijn Duitse oma, waar mijn zusje en ik altijd verbleven tijdens de zomervakantie.
Daar werd in ongeveer zo'n ketel het varkensvoer gekookt.
Was als kind net zo nieuwsgierig als het hondje in het gat van de muur en tilde even de deksel op om te kijken wat daar borrelden in die ketel, krijg nu de lucht weer in mijn neus:-((
In Nederland was in vroeger tijden deze kookpot ook geen onbekende op de boerderij lees ik:
Een grote “kookpot” die ingezet werd bij meerdere werkzaamheden, o.a voor het koken van de was, het bereiden van varkensvoer, het koken van water om het geslachte varken te ontharen en schoon te krabben, om bloedworst te bereiden, etc.
Een “kachel” onder de ketel zorgde voor de nodige energie.
Bron: http://info.wendezoele.nl/kokhok.html
Lieve groet,Ger
Leuk om te weten, “la gazette du commune”
Het lijkt me heerlijk dwalen en verdwalen in dergelijke kleine dorpjes.
Genoten van je foto's!