Boodschappenmaatje

Ik heb mezelf een plezier gedaan en een nieuwe boodschappenkar gekocht. De oude was versleten, vies van binnen en van buiten en had bovendien een wiel wat af en toe losliet en dan het liefst als de kar vol zat met zware dingen, heel ergerlijk. Weg met dat ding, naar de stort. Deze heeft grotere wielen wat veel fijner is en aan de bovenkant zit een grote opening met een rits. Ik heb eens zitten rekenen, dit is mijn derde in dertig jaar dus met die andere heb ik vijftien jaar per kar gedaan, niet slecht.

Ik doe mijn boodschappen altijd lopend, nu ook want ik woon maar een klein stukje verder van de supermarkt. Dertig jaar geleden kreeg ik reuma en dat begon heftig in mijn handen en voeten. Ik kon al snel niets meer tillen met mijn handen en koos er uiteindelijk voor om een boodschappen kar aan te schaffen. Ik moest wel even wat overwinnen hoor, was waarschijnlijk de jongste vrouw in het dorp die met zo'n ding liep te sjouwen maar daar kon ik over heen stappen, ik moest wel.

Dus de volgende vijftien jaar wordt dit mijn boodschappenmaatje, vrolijk ding toch.