Goochelen

Gisteravond waren we op de camping waar al onze kinderen en kleinkinderen verblijven. Niet alle kleinkinderen want Thijs is er niet bij. Hij zou na komen met de trein maar om heel verdrietige reden kan hij niet komen. Het heeft niets met hem te maken, gelukkig, maar wel met een een vriend van hem. Wij vinden het natuurlijk heel jammer dat hij er niet bij is maar tegelijkertijd zijn we het helemaal eens met zijn beslissing om niet te komen. Moedig!

We waren uitgenodigd om te komen eten en het optreden van de kinderen te zien. Dat Saar een dansje ging doen vonden we niet vreemd, ze doet niets liever maar dat Sebas en Luuk ook gingen optreden verwonderde ons wel. Toch dachten we al te weten wat ze gingen doen, ze gingen vast goochelen. Sebas had namelijk twee trucjes met een kaartspel geleerd, heel geraffineerd en ik weet nu nog niet hoe hij het doet maar leuk is het. Luuk had die trucs natuurlijk zo geleerd en hiermee gingen de mannen het toneel op. 

Het optreden van Sebas kon ik net niet zien maar  dat ging goed en toen Luuk zijn goocheltruc moest doen had ik een plekje gevonden waar vandaan ik wat foto's kon nemen. Vol spanning staan de mannen te kijken of het allemaal wil lukken, Luuk hield van de zenuwen zijn lollie die ze net in de pauze van de spelleiding hadden gehad in zijn mond, daar moesten we erg om lachen.

Aan zijn lachje kon ik zien dat het allemaal gelukt was. Daar zaten ze wel een beetje over in de zenuwen want soms klopte het net niet, kwam de goed kaart niet naar voren.

Daar staan, af te wachten wat de jury er van vindt.

Kijk ze glimmen, de jury en ook de andere kinderen vonden het geweldig, knap gedaan. Ze wonnen net niet, de eerste prijs ging naar een groep jongens waarvan Sebas en Luuk al van te voren vonden dat die het beste waren, hadden ze op de generale repetitie al gezien. Maar ze kregen allemaal een medaille en daar waren ze hartstikke trots op.