Ik ga nog even verder met de wandeling die ik gisteren liet zien. Hier waren we al een stukje gedaald, door het dal beneden ons moesten we teruglopen naar het beginpunt.
De eerste drie toppen links op de foto, wat verscholen achter de takken zijn Les Trois Becs aan de overkant van de Rhône in de Drôme. Ongeveer in het midden van de foto zie je net nog een klein stukje van de machtige rivier. De drie toppen van rond de 1550m vormen een spectaculaire wandeling. Wij hebben die tocht ooit gemaakt, het kan wel twintig jaar geleden zijn, ik zou het nu niet meer kunnen maar de herinnering blijft.
Tussen de bremstruiken gaat het pad naar beneden. Het moet hier in mei prachtig zijn als de brem bloeit. Een goede reden om deze wandeling nog eens te maken.
Beneden ons weiland, afgescheiden door stenen muurtjes, Alles met de hand gedaan.
Al die muren in het landschap, we moeten het telkens bewonderen. Wat moet dat toch een werk zijn geweest.
Ondertussen zijn we beneden aangekomen en lopen terug, nu door het dal. We eten een boterham op grote platte stenen, veel daarvan prachtig begroeid met verschillende soorten mos.
In de vallei liggen verspreid een paar huizen, eentje daarvan met deze schuur. De boer zal nog wel een restje verf over hebben gehad. Alles wat je gedaald hebt moet je ook weer stijgen dus aan het eind van de vallei gaan we weer omhoog. Gelukkig gaat dat heel geleidelijk en als we aankomen bij een houten waterreservoir zien we de auto staan.
Reacties
Het lijkt wel of het op ‘t moment de ene dag bewolking en de andere dag zonneschijn is. Lekker hoor !
Lie(f)s.