In vooral de noordelijke Ardèche komt overal water naar boven, ieder gehucht gebruikt water uit een of meerdere bronnen. Toen wij bijna dertig jaar geleden hier kwamen betaalden wij niets voor het water uit de bron, ook geen vastrecht. Inmiddels wordt het water gezuiverd en iedere week gecontroleerd. Er komt zoveel water uit die bron dat het meer dan genoeg is voor het leidingnetwerk en het teveel van dat water, de overloop heet le trop-plein, de laatste weken een veel gebezigd woord in het dorp.
Toen wij hier vier weken geleden aankwamen zei onze buurman Daniël meteen dat we geen water hadden en daarmee begreep ik dat hij het water voor de tuinen bedoelde. Het water van de trop-plein loopt namelijk via een tweede waterleiding
door het hele dorp en iedereen sproeit daar zijn tuin mee. Buurman Daniël heeft net zoals wij een grote moestuin en was behoorlijk pissig.
Nadat ik een paar keer gebeld had met het waterleidingbedrijf kwam er uiteindelijk een man aan de deur die ons vertelde dat de trop-plein afgesloten was. Wij konden onze oren niet geloven en vroegen waarom. Een besluit van Val d'Eyrieux, een overkoepelend orgaan van gemeenten rond de vallei van de Eyrieux. Maar dat is ridicule zei ik, vond de man ook maar er was niets aan te doen. Mart had ondertussen ontdekt dat het water van de overloop zo het bos inloopt.
Vanmorgen zouden we met de doprpsvereniging een wandelpad schoon gaan maken maar men wilde eerste eens naar de waterinstallatie kijken. De mannen hebben alles wat open kon goed bekeken, alleen dat groen deurtje zit met twee sloten dicht en daar zit de leiding van de trop-plein achter.
Deze installatie zit onder de stalen luiken.
Ondertussen heeft buurman Jean-Pierre ook gebeld met het waterleidingbedrijf en ze om de oren geslagen met een oude wet is die ons het recht geeft om het water van de overloop te gebruiken. Hij en zijn vrouw Florence zijn typisch mensen die zoiets uit zoeken en niet snel opgeven. Er wordt aankomende week teruggebeld, we wachten af.
Reacties
Lie(f)s.