Sjoean Limburg

Hotel St. Brigida in Noorbeek, daar sliepen wij vrijdagnacht. En we aten er ook en dat was meer dan voortreffelijk. De kok/eigenaar kookt daar de sterren van de hemel en die fles Limburgse wijn die we erbij dronken maakte het helemaal af. 

Na een ook al voortreffelijk ontbijt reden we naar Slenaken waar we twee nieuwe wandelkaarten kochten. De twee rechtse zijn zoveel gebruikt dat ze echt uit elkaar vielen. Een prima systeem daar in het zuiden, de gekleurde stipjes op de kaart corresponderen met gekleurde paaltjes langs wegen en paden. Op die manier hebben wij al heel wat kilometers weggelopen.

Leuk, die dubbeltalige plaatsnaamborden. Voor zover ik weet komt dat, op Friesland na, verder niet voor in Nederland. Leuk zei ik, maar het uitspreken van 'Sjlennich' krijg ik niet voor elkaar.

Hij was spikslinternieuw deze bank aan de rand van het Onderste Bos. Goed advies, dus we zijn maar even gaan zitten.

Om van het uitzicht te genieten.

In deze streek zie je geen grote nieuwbouwwijken maar veel vrijstaande (vakwerk)huizen en alles ziet er tiptop uit.

Meestal overnachten we in 'de Smidse' in Epen als we in Limburg zijn maar die zat al vol dus we weken uit naar Noorbeek waar we ook al eerder geslapen hebben. Toch wilden we al wandelend Epen even aandoen want we weten uit ervaring dat de Smidse daar meestal de limburgse Victoriavlaai in huis heeft en daar zijn we alletwee dol op. Ik heb even opgezocht waar die uit bestaat: een gewone vlaaibodem met gele room, stukjes appel, stukjes ananas, slagroom en gebruneerde amandeltjes. Ik had de eerste hap natuurlijk alweer op voordat ik er aan dacht om een foto te nemen.

Het welbekende stegelke gaat ook nog even op de foto. Deze draaihekjes staan meestat aan de rand van of in weilanden om te voorkomen dat het vee aan de loop gaat.

Een laatste foto van het heuvelland. Ik ben weer voor een poosje tevreden gesteld, heb weer gezien hoe sjoean het is.