Van een imponerend gebouw naar een kippenbruggetje

Na Het Schip liepen we afgelopen zondag het Westerpark in en daar zagen we dit gebouw voor ons liggen, imponerend groot. Het is het oude administratiekantoor van de Westergasfabriek en de architect hanteerde toendertijd een rijke stijl, dat is duidelijk. De Westergasfabriek is in 1883 gebouwd langs de Haarlemmertrekvaart zodat de steenkool gemakkelijk per schip en trein aangevoerd kon worden. Destijds was het de grootste steenkolengasfabriek van Nederland. In eerste instantie werd het gas vooral gebruikt voor de straatverlichting.

Na de sluiting van de fabriek in de jaren zestig bleef er natuurlijk een zwaar vervuild terrein achter. Dat is later volledig gesaneerd en er ligt een mooi park voor de gebouwen. Bij de twee bomen hier op de voorgrond merkte Mart op dat als het kleine boompje volgroeid was de grote wel om zou vallen.

De gebouwen die nog overeind staan herbergen veel culturele instellingen. Er worden daar regelmatig  grote evenementen georganiseerd.

Er staan nu woningen op het voormalige terrein van de Gemeentelijke Waterleidingen maar deze watertoren uit 1966 is blijven staan.

Koffie hadden we al gedronken met daarbij een plak heerlijk bananenbrood maar het werd ondertussen tijd voor een boterhammetje en dat gebruikten we het liefst op een bankje in de zon. Makkelijker gezegd dan gedaan. Tot we op een straathoek een bankje zagen maar dat was al bezet. Ik heb beleefd gevraagd of we erbij mochten komen zitten en mevrouw had helemaal geen bezwaar. We hebben gezellig gepraat, over haar jeugd in Indonesië, over haar man die gelukkig ook nog leefde en dat ze al ruim veertig jaar aan de overkant woonden, lekker gelijkvloers. Ik mocht een foto nemen van haar er haar hondje en toen hebben we afscheid van elkaar genomen, het leek wel of we elkaar al jaren kenden.

Dit straatje ligt nog op het oude polderpeil, iets lager dan de directe omgeving. Het is de Slatuinenweg, een overblijfsel van het Slatuinenpad waaraan groentetuinen lagen.

Op het pleintje tussen huizenblokken zagen we dit hokje staan. Even kijken wat dat voor moest stellen.

De buurtbieb, heel leuk. Aan de andere kant van het pleintje stond er nog een, ook zo mooi versierd aan de buitenkant.

Piet Kramer was een van de belangrijkste architecten van de Amsterdamse School. Van 1917 tot 1952 ontwierp hij bijna alle Amsterdamse bruggen. Ook dit 'kippenbruggetje' uit 1926, ook wel het Groene Bruggetje genoemd, is van zijn hand.