We waren nog wat vroeg voor het restaurant in Le Cheylard dus we liepen nog een paar mooie oude straatjes door waar we dit mannetje vanuit zijn huis met wat oude rommel naar buiten zagen schuifelen.
Hij liep weer naar binnen en kwam even later met deze grote pot in zijn handen naar buiten. Mart en Maarten hadden ondertussen een blik naar binnen geworpen en dat bleek daar een grote vuilnisbak te zijn vertelde ze later. Ik bleef liever op een afstand want ik wilde hem goed in beeld krijgen.
Hij bleek aan de overkant van het smalle straatje een plekje in te richten met wat oude spulletjes die hij te koop bood.
Zijn kleding was ontzettend vuil en hij zal zeker ook wel gestonken hebben maar er stond veel wind😊 dus we roken niets.
Onze vrienden maakten een praatje met hem waar ik weinig van verstond, ik was meer gefocust om van dichtbij een goede foto van hem te maken. Maar ik geloof dat niemand goed verstond wat hij zei want erg duidelijk was het niet en dat zal wel komen omdat hij had zo te zien nog maar één tand in zijn mond had.
Ondertussen had Lilian onder een plank deze pan ontdekt en ze vroeg hem wat hij kostte. Vier euro zei hij en dat betaalde ze grif. Thuis uitgekookt met soda en wat schoongemaakt, hij makeerde niets, een juweeltje. De oude baas was onderdtussen zeer content met zijn vier euro en we werden uitvoerig gedag gezegd.
Reacties
We kennen allemaal het spreekwoord wel,dan weet je dat wat iemand draagt bepaalt hoe er naar hem gekeken wordt.
Toen deze persoon het bed uitstapte en in zijn oude kloffie schoot had geweten dat hij die dag uitgebreid op de kiek zou komen had hij misschien iets langer voor de kledingkast en spiegel gestaan…….of juist niet.
Marthy,jij omschrijft hem ook als blijmoedig persoon en dat wil voor mij zeggen dat hij lekker in zijn vel zit.
Mijn belangstelling zou meer uit gegaan zijn naar de prijs van oude Franse oliekruik in zijn hand.
Groeten
Marga
Fijn weekend!
Lie(f)s.