Zoon Bas en zijn gezin verblijven op een camping in de Drôme, zo'n anderhalf uur rijden bij ons vandaan dus een leuke gelegenheid om ze op te zoeken. Voorheen bleven wij dan ook een nachtje op dezelfde camping en sliepen in de daktent op onze volkswagenbus maar dat gaat niet meer, beide verkocht. Dus zocht en vond ik een overnachtingsadresje in de buurt en boekte dat twee nachtjes. En het bleek een goede keus te zijn. Een klein appartementje in een werkelijk beeldschoon dorpje wat zich lang geleden genesteld had hoog tegen een berghelling op een paar kilometer afstand van de camping. Achter deze gele muur met een oude druif boven de ingang was ons tijdelijk verblijf.
Het dorpje Aurel bestond uit verschillende lagen met huizen boven elkaar. Trapjes en hellinkjes brachten je naar hoger gelegen woningen.
En als je dan een bankje wil plaatsen tegen zo'n hellinkje moet je daar wat op verzinnen. Klik op de foto om hem te vergroten.
Zittend vanaf een muurtje keken we op een mooi kerkje beneden aan de toegangsweg naar het dorp.
Een dorpje met allerlei mooie hoekjes.
En een was die hing te drogen tussen de bladeren van een druif die geleid was over een paar draden.
Veel muren waren in pasteltinten geschilderd, grote bakken met oleanders ervoor maakten het plaatje af.
Door de open deur is de wintervoorraad hout te zien. We hadden al kennis gemaakt met de oude dame die hier woonde.
Misschien is er een feest geweest of hangt het er altijd, in ieder geval een vrolijk gezicht.
Een oude muurreclame over een chocolade merk: Menier chocolade, vraag de echte naam.
Ik heb veel foto's gemaakt deze dagen dus er volgt nog wel wat.
Reacties
Ook geïnteresseerde volgers zoals ik genieten mee van jou mini vakantie.
Lie(f)s.