Kort nadat we de Afrikaandermarkt hadden verlaten zag ik deze struikelstenen in het trottoir. Als je de betekenis van struikelstenen niet kent, kijk hier dan even voor de uitleg. Ik maakte een foto van de stenen. Ik dacht er die dag verder niet meer aan maar toen mijn foto's van die dag eenmaal op mijn laptop stonden prikkelde juist deze foto mijn nieuwsgierigheid en ik ging op zoek op het wereldwijde web.
In het begin liep dat gezoek een beetje stug maar toen ik eenmaal de juiste draad te pakken had raakte ik steeds verbaasder over wat er allemaal terug te vinden is over dit gezin, 81 jaar nadat ze weggevoerd waren.
Sal en Sara huwden dertien jaar voordat de oorlog uitbrak en ze betrokken na het huwelijk hun woning in de Hillevliet in Rotterdam.
.jpg)
Vader Salomon Cohen werd op 11-09-1891 geboren in Arnhem, hij had een winkel met gordijnstoffen en vloerbedekking en was lid van voetbalclub Feijenoord. Er is geen afbeelding van hem terug te vinden. Hij was 52 jaar toen hij vergast werd in Auschwitz.
Van moeder Sara Cohen-Bosman vond ik een foto, afgebeeld temidden van haar kinderen. Zij werd geboren op 15-09-1902 en bereikte de leeftijd van 41 jaar. Het echtpaar had een dochter en een zoon, de zoon was Joseph Samuel Cohen, beter bekend als Jopie.
.jpg)
Jopie werd geboren op 03-08-1930 en was dus maar 13 jaar oud toen hij omkwam in Auschwitz. Hij ging in 1936 naar de 1e klas van de GLO A099, samen met zijn vriend Piet Muizer. Ik werd getriggerd door dat GLO A099, voerde dat in op internet en vond een prachtig verhaal over Jopie opgetekend door Piet Muizer, zie hier.
De dochter was Jetty Cohen, Henriette Hans Cohen, 03-10-1928. Pas laat kwam ik erachter dat Jetty de oorlog overleefde, zij had ondergedoken gezeten en is later naar Amerika verhuisd, zie hier op pagina 28. Niet zo gek dat ik er laat achterkwam wat er met Hetty was gebeurd, zij verdween uit beeld en is nooit meer vermeld geweest in de 'pünktliche' dossiers van de bezetters.
Links Jetty en met bril Jopie.
Op een pagina van Erfgoed Rotterdam kwam ik nog meer te weten over de familie Cohen, in het bijzonder over hun onderduikadressen.
Als je dit leest begrijp je dat er zomaar een boek te schrijven valt over deze familie. Maar ook over vele andere Joodse families die omgekomen zijn in de oorlog. Zo goed dat dit allemaal gedocumenteerd is.
Opdat we nooit vergeten!
wie wordt herinnerd
is niet spoorloos neergelegd
in vergeten zonder teken
om te gedenken
bindt een stalen lint
jullie bij ons leven
in de handen van ons hart
dragen wij jullie mee
Uit: Loods 24 Rotterdam
Reacties
P.S. ze trouwden 13 jaar voor de oorlog uitbrak, niet 3 jaar.
Dat leek altijd een idee dat staat als een huis. De laatste tijd ga ik daar echter steeds meer aan twijfelen.
Lie(f)s.
Jij nam er de tijd voor omdat het je interesseerde.
Na het lezen van je blogpost ging ik lezen achter de linkjes…..
al hoor en lees ik al vele jaren deze vreselijke waargebeurde verhalen het blijft me verbazen en ik word er stil en verdrietig van.Net om de hoek van mijn straat liggen ook Stolpersteine waar ik jaren geleden blogpost van maakten hoe ik toen op die plek 4 mei op mijn manier herdacht ‘opdat wij niet vergeten’