Nespolder

Net na Bergambacht richting Krimpen ligt links van de weg een natuurgerbiedje. Wij rijden er vaak langs maar hebben er nog nooit een kijkje genomen wat we afgelopen zondamiddag toch maar eens deden. 

We liepen in het begin over een breed pad met aan weerskanten bomen met beginnende herfsttinten.

Een enkele smeerwortel had het afsterven van de rest overleefd.

Samen met een struik met rood blad

en deze mooie rode bessen van de meidoorn was er op de bruin en groen tinten niet echt veel kleur te bekennen in dit landschap.

In de Nespolder staat een klein windmolentje dat ook wel een "bosmanmolentje" wordt genoemd. Het is geen grote windturbine, maar een ouderwets type molen dat water omhoog maalt om de waterstand in de polder te regelen. Dit is een manier om het gebied nat te houden voor bepaalde kruiden, bloemen en watervogels.

Het pad ging over in grasland Een echt pad is er niet in deze polder. Je struint gewoon door de graslanden. Koeien, hekken en een trekpontje zorgen voor extra avontuur. Het decor bestaat uit weilanden, bosjes, rietlanden en een groot gebied met plas-dras.

Dit zijn Hereford runderen, een bijzonder taai runderras dat probleemloos zomer en winter buiten kan blijven. Ze hebben een vriendelijk en rustig karakter. De Hereford runderen zijn overwegend rood met wit. Het rund heeft een witte kop, een witte buik en een witte aalstreep van nek tot en met schouders las ik. Klopt precies.

En deze schoonheid stond ons doodstil op te nemen terwijl wij langsliepen. Alleen de kop bewoog met ons mee. Prachtig, deze koeien.

Jammer dat het lopen door die graslanden zwaar is voor mijn knieën dus voorlopig slaan we dit suk polder maar even over.