Wild, maar mooi

De planten van vriend Jan moesten nodig naar buiten, dus hij kwam er speciaal voor uit Parijs rijden. Met behulp van Mart staan ze nu allemaal weer waar ze moeten staan en ik hoop voor Jan dat ze het gaan doen, want in mijn ogen is het niets, kunnen ze zo op de composthoop. Dat zeg ik natuurlijk niet, want dan zou hij diep beledigd zijn. Het gekke is, op water na krijgen zijn planten totaal geen verzorging en toch bloeit alles bij hem dat het een lieve lust is. Het is allemaal wild, gesnoeid wordt er nooit, maar zijn clematissen en ook rozen doen het allemaal prachtig. Weer op weg naar huis nog gauw een foto van de berm, op zijn mooist nu met fluitekruid en boterbloemen.