Intres

Een rustige zondag, tijd voor ons zelf. Naar Intres gewandeld aan de overkant van de vallei. Als je na het stijgen tussen de bomen boven bent gekomen zie je dit landschap. Oude muurtjes, brede terrassen. Het verveelt nooit, na al die jaren vind ik dit nog steeds een prachtige plek. Over het weer staan praten met een oud boertje en daarna nog met iemand die aan zijn huis bezig was en dat ging natuurlijk over verbouwen. Via Pervenche weer terug gewandeld naar huis, waar we bij Le Pounard ook nog even Rudolp hebben gesproken. Deze buurman blijft altijd vrolijk, ondanks het feit dat zijn tweede woning een uitzichtloze bouwput is. Hij heeft vijf of zes grote karweien aan zijn huis tegelijk onder handen en weet volgens mij niet meer aan welke hij nu weer bezig is. Maar wat ik al zeg, altijd vrolijk en zo te zien lijdt hij er niet onder. Ieder zijn meug!