Witter dan wit

Het landschap vanmorgen kon zo in een reclamespotje voor wasmiddelen, witter dan wit. Het was lekkere plaksneeuw, dus op iedere tak bleef het liggen. Wij gingen in de auto naar beneden, op weg naar Valence. De sneeuwkettingen liepen er al snel af, toch niet helemaal de goede maat. Maar we kwamen ver, bijna tot aan de doorgaande weg, ware het niet dat de vuilcontainers op het weggetje lagen, omgevallen, dus we moesten stoppen. Vuilcontainers opzij gezet, Mart nog wat sneeuw weggeschept wat de sneeuwschuiver van de weg op ons kleinere weggetje geschoven had en rijden weer, dachten we. Dat dachten we dus verkeerd, want we kwamen niet meer weg, net dat kleine rot hellinkje. Maar met behulp van schep, bezem en twee oude tuinstoelkussens is het uiteindelijk toch gelukt, hebben we onze boodschappen in Valence kunnen doen en dankzij wat dooi zijn we ook weer boven in Le Serret gekomen. Ja, het weet wat, winter in de Ardêche!