Doorgaan naar hoofdcontent

Hoop houden

Tijdens de veertien dagen dat wij in Nederland waren zou Christophe, een klusjesman hier uit de buurt, de vloerbalken en daarop de vloer leggen. Niet dus. Een beetje pissig belde ik hem om uitleg en ik kreeg een doorzichtige smoes. Tsja, dat heb je maar te accepteren, het is hier niet dikgezaaid met deskundige werklui. Ik kan ook niet echt kwaad worden, de mentaliteit is hier anders. Maar goed, vanmorgen kwam hij met een mannetje extra en zijn de gaten voor de balken gemaakt. Dit moet drogen, volgende week komen ze terug. Hij blijft beloven dat voor half juni alles klaar is. Wij blijven hopen.

Reacties

Anoniem zei…
Hoi Marthy, ik ken het gevoel, om te ontploffen....maar dan zeggen wij ook tegen elkaar: dit is Frankrijk...even wennen :-)
Anoniem zei…
oei, je ziet mijn naam niet. Lilian dus :-)
Marthy zei…
Ja Lilian, geduld is hier zeker een schone zaak en dat is nou niet mijn grootste deugd!
Anoniem zei…
Tjonge Marthy wat een gedoe ...
Gr. Renée
Marthy zei…
Ach, het zonnetje schijnt, er vallen geen doden en het zal wel een keer voor elkaar komen. Ik probeer een beetje dat onbezorgde van de Fransen over te nemen.
Anoniem zei…
Nou ja vakman? Hij had de plankjes ook iets hoger kunnen maken met daarin een uitsparing voor de balk Dan hadden de balken gelijk meegestuurd kunnen worden met de beton
Dat levert tijdwinst op want ja het is zo juni