Toen wij 22 jaar geleden hier neerstreken noemden we de bewoners van dit huis altijd mijnheer een mevrouw 'Snorremans', je moest toch wat om iedereen uit elkaar te houden en mijnheer had en heeft nog steeds een mooie snor. Voor het echtpaar Veysan heeft het huis eerst jarenlang als weekendhuis gediend en na hun pensionering zo'n tien jaar geleden zijn ze het permanent gaan bewonen. Omdat het huis wel erg klein was hebben zij toen aan de dalkant en aan de rechterzijkant een stuk bij laten bouwen. Dit huis ligt met meest vooraan op de helling en het heeft een prachtig uitzicht in de vallei. Vergis je niet, onder dit deel ligt nog een etage en daaronder nog een grote kelder. Weer daaronder liggen zijn terrassen, waar zelfs een ezel loopt die zijn aanwezigheid kenbaar maakt door luid te balken.
Ons dagelijks leven in Frankrijk en in Nederland
Reacties
Vroeger had je veel meer bijnamen in dorpen en stadswijken, die zoveel gebruikt werden dat niemand meer de echte naam wist.