Doorgaan naar hoofdcontent

Lelijke Eend

 

Ik kreeg vanmorgen iemand op bezoek die in een Lelijke Eend rijdt. In een ver verleden hebben wij ook zo'n auto gehad, ook een rode. We zijn er in die tijd in een vakantie heel Frankrijk mee doorgetrokken, wat was dat leuk. De 2CV werd in het begin van de productie (1948) voornamelijk aan boeren geleverd. De Franse plattelanders waren direct enthousiast, wat de wachttijd liet oplopen tot drie jaar. Nederland was in 1952 het eerste exportland voor de 2CV. De wagen werd hier in het begin echter slecht verkocht, waarschijnlijk vanwege het uiterlijk. Latere versies werden, net als elders in Europa, tot cultvoertuigen.  Vooral in Frankrijk komen wij er nog behoorlijk wat tegen, de onderste foto maakte ik afgelopen zomer. De Eend stond daar te pronken tussen de bloeiende hortensia's, wachtend op een foto.




Reacties

Emie zei…
Ha, geinspireerd door stuureenfoto? Echt leuk, zo'n eend. Wij hebben er nooit een gehad, maar wel'kevers',ook een beetje cultauto's. Ik heb er eens één gekocht voor 750 gulden, drie jaar in gereden en verkocht voor 600 gulden. Das goedkoop rijden, hè? Blijken oude auto's toch meer bij me op te roepen, dan ik zelf dacht.
Marthy zei…
Geïnspireerd door het feit dat ie vanmorgen opeens op ons erf stond, Emie. Stuur een foto had ik al gehad.
Jolanda zei…
Wat leuk toch zo'n eendje. Onze buren hadden vroeger (toen ik klein was dus zo'n 40 jaar geleden) ook een lelijke eend en gingen daarmee met 2 kinderen met volle bepakking voor 4 weken naar Zuid Frankrijk...kamperen dus ook tent en alles wat daarbij hoort, mee! Ik snap niet hoe ze het deden maar het heeft wel iets.
En wat een mooie serie uit de AWD. Prachtig, ik ben benieuwd naar meer!
Lida zei…
Het was onze eerste auto. Tenminste.....hij was van mijn (toen nog) vriendje die nu alweer 37 jaar mijn man is.
Een donkerrode. Had ie gekocht voor 500 gulden. We gingen er mee over de kop op de Provinciale weg tussen Noordwijkerhout en De Zilk, ter hoogte van de Ruigenhoek. Kwamen op de zijkant tot stilstand en klommen door het uitklapraampje naar buiten. We hadden gelukkig niets. De man die ons had aangereden ook niet. En de verzekering betaalde ook nog eens 700 gulden uit.
Mirjam zei…
Mijn vader heeft jarenlang in een lelijke eend gereden. Zo'n kleur als in je laatste foto. Hij had er veel plezier in, maar de wagen ging steeds meer mankeren. Hij heeft zelfs een tijdje gereden terwijl hij het dak met zijn hand moest vasthouden omdat het anders naar achteren zou waaien, zo gaat zijn verhaal. En ik weet nog goed dat je de raampjes naar buiten moest klappen. En dan bij een scherpe bocht vloog zo'n raampje dan weer los... hilarisch eigenlijk.
Maar daarna hebben we nooit meer een wagen gehad met zo'n goede vering, dat is zeker...
Liefs,
Mirjam
Marthy zei…
Ja, Jolanda, door Frankrijk toeren met zo'n auto heeft wel iets. Leuk dat je mijn AWD foto's mooi vond.
Marthy zei…
Volgens mij was die van ons ook een donkerrode, Li-st en ook die van ons was van dezelfde prijsklasse, dat was zo in die tijd, nu niet meer voor te stellen. Ik weet precies waar de Ruigenhoek is, ik ben geboren en opgegroeid in Noordwijk.
Marthy zei…
Mirjam, mijn man roemde de vering altijd van die auto. Je kan op je deurknopjes door de bocht en hij veert gewoon weer terug, was zijn stelling.
KnutzEls zei…
Misschien wel de markanste auto. Niet de mooiste, maar wel met nostalgie.
Marthy zei…
Dit is een auto die iedereen kent, Els, en veel ouderen hebben er goede herinneringen aan.
Pas kwam ik in het dorp een oude vriend tegen. Hij reed nog steeds in dezelfde eend als toen ik hem pas leerde kennen. Zo leuk om te zien hoe goed de auto er uitzag.
Hij rijdt in een beige exemplaar. Rood vind ik toch net ietsje hipper ;-)
Lieve groet
Bertiebo zei…
Drie heb ik er gehad en toen de laatste ( 30 jaar geleden) het begaf, heb ik nooit meer gereden. Echt stom! Ik denk nog altijd dat ik het in een eend wel zou durven!
Marthy zei…
Zag hij er ook nog goed uit, die oude vriend? Ik ga ook voor rood!
Marthy zei…
Wat jammer, Bettie, dat je gestopt bent met autorijden. Ik rij graag en het geeft me een gevoel van vrijheid, als ik wil kan ik overal naar toe.
Oh wat leuk; puur geluk zo'n Eend! Mijn ouders hadden er een, die mijn vader knalgeel geschilderd had! Wat vielen we daar mee op als gezin, haha!
In de beginjaren van ons eigen huwelijk reden we rond in een oude rode Diane. Wat was dat genieten, altijd feest, zeker voor de kinderen :) Om eerlijk te zijn mis ik hem nog steeds en als ik er eentje tegen kom ben ik ergens altijd toch een beetje jaloers ;o)
Wieneke zei…
Ik heb niks met die rare eenden. Heb er eens in eentje meegereden en het zweet stond in mijn handen. Maar dat kan ook aan de chauffeur gelegen hebben bij nader inzien. Alles klepperde en klapperde in ieder geval en in de bochten ging het allemaal erg uh vreemd. Geef mij nu maar gewoon een leuke Porsche, daar kan ik wat mee :-)
Marthy zei…
Haha, een knalgele eend, ja, dan val je zeker op, Villa Zeezicht. Humor had jouw vader!
Marthy zei…
Ik moet eerlijk zeggen dat ik moest wennen aan die vreemde versnellingspool, Wieneke, maar toen dat eenmaal ging was ik verkocht, een heerlijke auto.