Doorgaan naar hoofdcontent

Het bergmassief Tanargue

We gaan eerdaags een weekje heel sportief wandelen en daarvoor wilden we nog wat hoogtemeters maken. We reden daarom naar het bergmassief de Tanargue, woest middengebergte. We begonnen op ruim 1200 meter hoogte op de col de Bez.






Het eerst deel daalden we naar de vallei van de rivier de Borne, een smal en stenig pad. Vanaf het dorpje Borne stegen we heel lang maar gelukkig niet al te steil. De terugweg ging over de kam van een bergrug, door glooiende grasvlakten met hier en daar bossen. Het hoogteverschil van deze tocht was totaal 680 meter en dat voel je wel. Altijd fijn om dan in de verte je auto weer te zien staan. Bij het kruispunt waar we de auto geparkeerd hadden was een oud kerkje, een trekkerhut en een restaurant waar we onderweg al van hoorden dat het heel goed was. Ze hadden er in ieder geval heerlijke, erg grote coupes met ijs en wij vonden dat we dat heel erg verdiend hadden.



Reacties

Onliemie zei…
Wat hadden jullie alweer een zalige dag. Geen foto van het ijsje? Was het zo schandalig groot? ;-)
Jeanne zei…
Hee, zien we jou weer eens op de foto. Wat een indrukwekkende natuur daar!
Annelies zei…
Ah, aan het oefenen voor jullie wandeltochten straks in de Queras!
Goede voorbereiding zo!

Marthy zei…
Het was echt schandalig groot en lekker.....
Marthy zei…
Groots daar, Jeanne, bijna de hele dag geen huis of mens gezien.
Marthy zei…
Ik weet niet of ik alle tochten mee kan lopen, Annelies, want ze zijn zwaar maar ik ga er natuurlijk wel mijn best voor doen.
Emie zei…
Zo dan, dat kun je alvast maar in de benen hebben. Geweldig mooie omgeving!
Bertiebo zei…
Stoere foto, Marthy. Prachtige tocht!
miekequilt zei…
Wat is het toch mooi bij jullie.
Sjoerd zei…
Dat is me het tochtje wel... Een hele mooie omgeving is het daar.
Marthy zei…
Dat zegt Mart ook altijd over fietsen, je moet de kilometers in de benen hebben. In dit geval de hoogtemeters.
Marthy zei…
Onderweg zeiden we het nog tegen elkaar, wat is Frankrijk toch mooi, wat heeft het toch veel te bieden.
Marthy zei…
Af en toe moet ik ook eens mijn gezicht laten zien, haha.
Marthy zei…
Het is beschermd natuurgebied, ruige en ongerepte natuur Sjoerd, zo zag het er, op een paar wegen na, een paar eeuwen geleden ook uit.
En wat mooi he, dat er mensen zijn geweest die de moeite hebben genomen om er wandeltochten uit te zetten.
Marthy zei…
Wat zijn wij daar blij mee, Jeanette. Wij lopen vaak over oude paden die vroeger de verbindingen vormden tussen de dorpen.
Vlimbouter zei…
Ik blijf mijn ogen uitkijken naar die prachtige streek daar bij jullie.
Marthy zei…
En wij ook nog steeds.