De stoel

Toen wij 41 jaar geleden naar Stolwijk verhuisden opende een paar maanden daarna een jonge tandarts zijn praktijk in een nabij gelegen dorp. Wij werden met ons gezin patiënt bij hem en bleven dat tot hij een paar jaar geleden met pensioen ging, kort nadat wij dat ook gedaan hadden.  Daarna zochten Mart en ik een nieuwe praktijk maar het was gek, want zo moeilijk zijn we niet maar we konden niet wennen aan die tandarts. Een jaar of twee geleden had ik terwijl we in Frankrijk waren snel een tandarts nodig en we kwamen terecht bij een vrouwelijke tandarts. Die beviel direct zo goed dat we patiënt bij haar zijn geworden. Een kundige, sympathieke vrouw en we zijn alletwee ontzettend tevreden over haar behandelingen. Wat misschien ook wel meehielp is de stoel. Onze oude tandarts had net zo'n geel geval in zijn praktijk staan en hij voelde meteen heel erg vertrouwd.