Met
prachtig weer maakten we vandaag onze laatste wandeling in het Toscaanse land
en weer genoten we met volle teugen. Op een verlaten plek kwamen we dit huis
met schuren tegen en wij kunnen het dan niet laten om het aan alle kanten te
bekijken en te fantaseren wat je er mee zou kunnen doen.
Door een prachtig
landschap dalen we af naar onze camping. Langzaam beginnen we afscheid te nemen van dit mooie land.
Er waren nog mooie oude elementen bewaard waar ik dan tegelijk verliefd op word. In een
schuur mooie houten karren, alleen geschikt om door paarden of ossen getrokken
te worden. Dit raampje, in al zijn eenvoud, prachtig toch.
Maar we hebben genoeg
verbouwd in ons leven dus verder dan maar. Na een flinke stijging, vlak voor
een dorpje deze kapel met een begraafplaatsje er om heen. In het dorpje een klein kasteel, het
Castellodi Montozzi en verder en paar prachtige huizen. We praten met een oude
dame die wat Engels spreekt en ze vertelt over de grote droogte van het land
die al negen maanden duurt. Er zijn zorgen over de schrale oogst van de
olijven. Landbouwers hebben het niet makkelijk, zegt ze, er is altijd wat.
Reacties
Ik geniet volop van Frankrijk maar als ik in Italie ben of in dit geval jouw verhalen lees, dan begint het te kriebelen. Bella Italia, heerlijk!!!
Goede terugreis!