Een van de mooiste wandelingen die je in Ierland kan maken is in het Nationaal Park The Burren. En wij maakten die wandeling half oktober toen we daar waren. Ik had de route via internet gevonden op de site van een jonge Nederlandse vrouw die in Ierland woonde er daar regelmatig over publiceerde.
Zij vertelde vol enthousiasme over de wandeling op grond van vrienden die daar een boerenbedrijf hebben.
Toen wij onze tocht begonnen was het nog erg mistig maar ik zag toch op de toegangsweg tussen de struiken een brievenbus op een paal staan. Ik liep er naar toe om hem te belijken en zag tot mijn stomme verbazing dat het een typisch Hollandse brievenbus was, zo'n groen plastic geval met een klep bovenop. Ik begon al wat te vermoeden.
Aan het eind van de pittige maar prachtige wandeling kwamen we bij een huis, het bleek een theehuis te zijn waar wandelaars uitgenodigd werden om wat te komen drinken.
Er stond serviesgoed op verschillende tafels en er lagen veel boeken. Achter deze ruimte was een keuken en een toilet.
Overal hingen briefjes dat je zelf je thee of koffie kon inschenken en appeltaart uit de keuken moest nemen. En op de grootste tafel lagen deze krabbels met op het witte servet ook een telefoonnummer wat ik uiteindelijk heb gebeld. Ik kreeg Harry aan de telefoon en het verbaasde me niet dat hij Nederlander was, dat had ik al gedacht. Hij was nog even met zijn koeien bezig zei hij maar we moesten op hem wachten, beslist niet weggaan werd er bij gezegd. Neem nog maar een keer koffie en appeltaart en dat deden we ook, het smaakte heerlijk na zo'n tocht.
Kort na dit telefoontje kwam er een jonge vrouw binnenlopen, zij was Duitse en bleek de partner te zijn van een zoon van Harry. Leuk met haar zitten praten en we hoorden al heel wat over de boerderij en zijn omgeving.
En toen kwam ook Harry binnen en hebben we nog heel lang zitten praten.
Harry groeide op op een boerderij in Noord-Brabant en bracht in zijn jeugd een jaar door op veehouderijen in de VS. Hij wilde altijd al een "traditionele boer" zijn, maar kwam er al snel achter dat dat in Nederland erg moeilijk was. In 1971 verhuisde hij naar Ierland, waar de ouderwetse landbouw in sommige gebieden nog bestond en rond 1998 kochten hij en zijn vrouw Lough Avalla Farm, op die spectaculaire locatie midden in het Burren National Park.
De hele familie Jeuken (vijf kinderen) is betrokken bij dit landbouwbedrijf. Ze houden witgerande
Galloway-koeien, geiten, ezels en schapen.
En ze maken en verkopen melk, yoghurt, vlees en kaas. Harry liet ons zijn moestuin nog zien die achter het theehuis lag en daarna namen we afscheid. Een man om nooit te vergeten, zijn levensvisie sprak ons enorm aan.
Reacties
Was hen idd ook op een blog (hut2hut) tegengekomen.
Zoiets had ik vroeger ook wel willen doen!
prettige jaarwisseling
en een gezond en vreugdevol 2013 gewenst Marthy
Willy
Een gezond, blij, 2023!
Lie(f)s.