Kleinzonen

Gisteren kwamen zoals verleden week al afgesproken mijn twee kleinzonen uit Scheveningen voor me koken. Sebas beperkte zich tot tafeldekken en Thijs was de kok. Hij kan echt goed koken en dat is niet zo vreemd met ouders die dat heel goed kunnen en bovendien heeft hij veel in de horeca gewerkt, ook in de keuken. Ik hoefde niets te doen, zat te kijken en genoot. Het gemak waarmee die kleinzoon zich in mijn keuken bewoog zonder iets te vragen, zo leuk om te zien. De boodschappen hadden ze zelf mee genomen.

We aten spagethi carbonara met wangspek. Ik vond het zo lekker dat ik me twee keer op heb  het laten scheppen. Onder het eten hebben we gezellig zitten praten. Over voetbal met Sebas, die heeft dit weekend een groot meerdaags internationaal toernooi bij een grote voetbalclub in Brabant. Er wordt geslapen op grote slaapzalen! Thijs weet altijd wat te vertellen over zijn studentenhuis in Utrecht waar de mannen zelf koken voor elkaar. Een studiegenoot van hem kan nog geen ei koken, maar ze houden allemaal van eten dus er wordt overwegend goed gekookt.

Net als zijn vader weet Thijs een aanrecht helemaal opgeruimd achter te laten, de vaatwasser ingeruimd. Zelfs de tafel werd nog even met een vaatdoekje afgenomen. Nog even een selfie en daar gingen ze weer, uitgezwaaid door oma. Met de bus en trein terug naar Scheveningen.