Doorgaan naar hoofdcontent

Knappe koppen

 Op de site van het UMC had ik al gelezen dat door bouwwerkzaamheden het parkeren moeilijk zou zijn en daarom had ik allerlei aanwijzingen op een briefje geschreven maar dat was allemaal niet nodig voor die dochter van mij, die vond tussen al die drukte daar rond dat grote ziekenhuis met tientallen borden zo een  parkeergarage waar nog plek was, dook een rolstoel op en over een loopbrug liepen we zo de hoofdingang van het ziekenhuis binnen. We waren te vroeg maar in een comfortabele wachtkamer namen we een kopje koffie en aten ons meegenomen broodje op.

De eerste afspraak was met een co-assistente die me werkelijk het hemd van het lijf gevraagd heeft en zij deed een opppervlakkig onderzoek. Dat duurde een klein uur en daarop aansluitend kwam ik bij een arts die ook nog wat vragen had en een heel grondig onderzoek van mijn lichaam deed. Ik mocht me weer aankleden en toen vertelde hij over de stappen die zouden volgen. Allereerst gaat de radioloog de beelden van de scans die in Frankrijk gemaakt zijn bekijken en hij probeert een plek op mijn lichaam te vinden waar ik aangeprikt kan worden om een biopsie te nemen. Als dit niet lukt moet men een kijkoperatie doen maar dat heeft niet de voorkeur, toch een ingreep in het lichaam. Het weefsel wat weggehaald is gaat twee weken op kweek en daarna bespreekt de arts met ons de uitslag. Eind van de week of begin volgende week krijg ik een telefoontje van de arts wat de radioloog heeft beslist. Ik zal deze arts nog een of twee keer zien en daarna ga ik door naar een oncoloog of hematoloog.

Zoals de arts al zei en ook mijn zussen zeggen dat telkens, nu gaat het wachten beginnen. Je gaat van de ene naar de andere afspraak voor een behandeling of gesprek en telkens is het wachten. Het is niet anders maar ik ben in ieder geval op mijn plek en dat blijkt de beste van Nederland te zijn. Stomtoevallig belande ik net op een site, ik was er helemaal niet naar op zoek en daar las ik dat het UMC Utrecht met plaats 22 op de wereldranglijst van Newsweek het beste Nederlandse ziekenhuis is. Dat zijn heel veel knappe koppen bij elkaar die mij gaan helpen om beter te worden.

Reacties

Bertiebo zei…
Vast en zeker!!!!!!!!
KnutzEls zei…
Wachten, je overgeven aan wat moet gebeuren en tussentijds het beste er van maken. Je koesteren in de warmte van de mensen om je heen en zo veel mogelijk genieten van de kleine dingen. En met zo'n doortastende dochter gaat dat wel lukken. 👍🍀
Yova zei…
Nu even weer afwachten ermee. Wachten is zeker lang duren. Heb je overal zo. F.... heeft umc in Amsterdam. Ook parkeer plaatst ook slecht. Je hebt daar voordelen en nadelen. Maar goed. Toch laten hopen goed komt. Veel sterkte ermee.
Judy zei…
Je bent in goede handen.
Lot zei…
Reageren doe ik niet zo vaak, maar lees wel elk blogje. Nu dit met je gebeurt is het goed dat je nog zoveel kan delen.
Nu heb je ook de tijd om weer op krachten te komen na de moeilijke paar laatste dagen.
Sterkte met alles, en voor je familie.
miekequilt zei…
Een goed ziekenhuis. Dat heb je verdiend. En nu inderdaad maar wachten. Dat is lastig, maar je kunt het niet veranderen. Alleen maar blij zijn dat je hier terecht kwam. 🌻
Janny zei…
Wachten, wachten, heel vervelend, gelukkig ben je in goede kundige handen!
Emie zei…
Fijn om bij knappe koppen te kunnen aankloppen. Dat wachten is niet fijn maar jou kennende gebruik je die periode om weer wat aan te sterken en de moed erin te houden.
Marietje zei…
Fijn dat alles nu een beetje in gang gezet is en idd het umc is een goed ziekenhuis.
Ger zei…
Je eerste afspraak in Nederlands gespecialiseerd ZH en er zullen er vast nog veel daar volgen.Afwachten,vertrouwen hopen en een dosis geluk 🍀zijn op dit moment dé sleutelwoorden.

Mevrouw W. zei…
Wachten en dus heel veel geduld hebben. Maar ze zullen je zo goed mogelijk helpen en je niet langer in spanning laten zitten dan nodig is.
Lang leve de wetenschap! Het is alleen jammer dat grondige onderzoeken vaak zoveel tijd vergen. Hopelijk valt het uiteindelijk wat mee.
Marlou zei…
Wat mooi: je bent in goede handen en dat is een hele geruststelling!
Petra zei…
...en ik weet, dat als ze ergens anders nog een specialist hebben zitten die precies iets weet over een bepaald sub-onderdeeltje, dan kunnen ze die ook rustig raadplegen voor je.
Maar dat wachten, tja... Veel succes en sterkte, ook voor je familie die met je mee wacht.
Sjoerd zei…
Jazeker toch, die helpen je er doorheen. Daar gaan we toch vanuit.
Elizabeth zei…
Ik heb weer even bij-gelezen, Marthy... Wat is er enorm veel gebeurd zeg... Fijn om te weten dat je nu op een goede plek bent. Wachten en overgave is moeilijk voor een mens... Sterkte hoor!
In de weer zei…
.............en zó is dat Marthy !!!
Goed en zeker, vast en zeker!
Het ziekenhuis is nu aan zet. Voor jou wordt het wachten en geduld hebben. je kunt even op adem komen, ook fijn. Hou je goed, sterkte!
Gelukkig ben je nu bij umcu. Een lang traject wordt het vast maar het geeft je ook vertrouwen lees ik tussen de regels door, zet em op. Of, zoals ze hier in 't Gronings zeggen : "kop d'r veur"
Petra1945 zei…
Wat ben ik blij dat je terug in Nederland bent hiermee. In alle opzichten beter voor je... ook al zit Mart in Frankrijk. Hij kan hier toch niets doen dan jou te helpen met wachten, dus dan kan hij beter dáár aan het werk zijn. (Ook al waren jullie liever samen.)
Liane de Vries zei…
Héél veel sterkte! Wachten duurt altijd lang, maar zeker nu onder deze omstandigheden. Fijn dat je weer in Nederland bent en in een goed ziekenhuis voor de behandeling.