Op de site van het UMC had ik al gelezen dat door bouwwerkzaamheden het parkeren moeilijk zou zijn en daarom had ik allerlei aanwijzingen op een briefje geschreven maar dat was allemaal niet nodig voor die dochter van mij, die vond tussen al die drukte daar rond dat grote ziekenhuis met tientallen borden zo een parkeergarage waar nog plek was, dook een rolstoel op en over een loopbrug liepen we zo de hoofdingang van het ziekenhuis binnen. We waren te vroeg maar in een comfortabele wachtkamer namen we een kopje koffie en aten ons meegenomen broodje op.
De eerste afspraak was met een co-assistente die me werkelijk het hemd van het lijf gevraagd heeft en zij deed een opppervlakkig onderzoek. Dat duurde een klein uur en daarop aansluitend kwam ik bij een arts die ook nog wat vragen had en een heel grondig onderzoek van mijn lichaam deed. Ik mocht me weer aankleden en toen vertelde hij over de stappen die zouden volgen. Allereerst gaat de radioloog de beelden van de scans die in Frankrijk gemaakt zijn bekijken en hij probeert een plek op mijn lichaam te vinden waar ik aangeprikt kan worden om een biopsie te nemen. Als dit niet lukt moet men een kijkoperatie doen maar dat heeft niet de voorkeur, toch een ingreep in het lichaam. Het weefsel wat weggehaald is gaat twee weken op kweek en daarna bespreekt de arts met ons de uitslag. Eind van de week of begin volgende week krijg ik een telefoontje van de arts wat de radioloog heeft beslist. Ik zal deze arts nog een of twee keer zien en daarna ga ik door naar een oncoloog of hematoloog.
Zoals de arts al zei en ook mijn zussen zeggen dat telkens, nu gaat het wachten beginnen. Je gaat van de ene naar de andere afspraak voor een behandeling of gesprek en telkens is het wachten. Het is niet anders maar ik ben in ieder geval op mijn plek en dat blijkt de beste van Nederland te zijn. Stomtoevallig belande ik net op een site, ik was er helemaal niet naar op zoek en daar las ik dat het UMC Utrecht met plaats 22 op de wereldranglijst van Newsweek het beste Nederlandse ziekenhuis is. Dat zijn heel veel knappe koppen bij elkaar die mij gaan helpen om beter te worden.
Reacties
Nu heb je ook de tijd om weer op krachten te komen na de moeilijke paar laatste dagen.
Sterkte met alles, en voor je familie.
Maar dat wachten, tja... Veel succes en sterkte, ook voor je familie die met je mee wacht.