Doorgaan naar hoofdcontent

Terug op de basis

Al een paar dagen geen blogbericht van mij maar ondertussen is er wel veel gebeurd. Toen ik op 7 mei nadat ik in Lyon was geweest meteen door naar ons huis in Le Serret ging had ik twee mappen met papieren bij me. In de map van het ziekenhuis in Aubenas niets bijzonders, in ieder geval voor mij niet. Uitslagen van bloedonderzoeken en dergelijke. In de map van Lyon bevestigingen van de afspraak van het te nemen biopt wat ik zou krijgen en de afspraak met de anethesist. Plus een verslag over de bevindingen van de specialist over mij. Een paar woorden in dat verslag vielen me op: dit wijst op een hematologische tumor. Ik had het zo opgezocht, in Nederland gebruikt men hetzelfde woord. Het is een kwaadaardige aandoening van bloedcellen, beenmergcellen of lymfklieren. Waarom heeft die arts hier niets over gezegd? 

Ik had een paar dagen nodig om dit te laten bezinken, het is niet de meest gunstige kanker. Maar het is natuurlijk pas helemaal zeker als de onderzoeken die er gedaan moeten worden afgerond zijn. De twijfel sloeg weer toe, moet ik in Frankrijk blijven of toch naar Nederland gaan? Mijn huisarts belde dinsdag en ik besprak met hem wat ik gelezen had, ook de vraag of ik alsnog naar Nederland zou gaan.Taalkundig blijft het moeilijk, mijn frans is niet toerijkend voor het gebeuren in een ziekenhuis, zeker ook niet als je gespannen bent. Hij wilde dat verslag zo snel mogelijk zien dus ik maakte er een foto van en verstuurde het. Hij las het en belde weer. Zou je toch niet snel naar Nederland kunnen komen, zie je daar mogelijkheden toe, dat moet de ANWB alarmcentrale toch kunnen regelen. Die regelt niets was mijn antwoord, maar wij stappen zelf wel in de auto. Hij was bezorgd maar ik sprak dat tegen, wij rijden immers al meer dan dertig jaar die rit, het zit als het ware in ons systeem, daar zien we niet tegen op.

En daarom hierbij een foto van ons Stolwijkse uitzicht, morgen vertel ik verder.

Reacties

KnutzEls zei…
Het lijkt me een verstandige beslissing. Hoewel Le Serret net zo vertrouwd is als Stolwijk, ligt het voor een ziekenhuis anders. Ik hoop dat er snel afspraken gemaakt en onderzoeken gedaan kunnen worden. Dus maar weer, hou je taai en veel sterkte voor jullie allemaal.
Judy zei…
Dat klinkt als een verstandig besluit, Marthy. Dit soort ingewikkelde medische zaken en wellicht vervolg behandelingen zijn vertrouwder in Nederland, lijkt me. Sterkte, we denken aan je.
In de weer zei…
Denk dat dit een goed besluit is want, net wat je zegt, de taal is toch een dingetje.
Nogmaals heel veel sterkte en alhoewel jullie Franse huis heerlijk is jullie Nederlandse huis dat ook.
Fijn om de kinderen en kleinkinderen nu dichtbij te hebben. Ik denk aan jullie allemaal en voor jou een dikke knuffel.
Goeie keuze om naar huis ta gaan, lijkt me. Bij dit soort zaken, die enorm ingrijpend kunnen zijn, gaat er niks boven de moedertaal.
Sjoerd zei…
Je bent in ieder geval nu in een vertrouwde omgeving met de hele familie in de buurt. Dat geeft toch een beter gevoel. Nu maar hopen dat ze snel en adequaat reageren in het ziekenhuis.
Annelies zei…
Goed dat je het met je huisarts hebt overlegd en dat je naar Nederland bent gekomen, al is dat niet fijn.
Veel sterkte.
Janny zei…
Lijkt me heel verstandig, in je eigen taal is het toch makkelijker communiceren, sterkte met de onderzoeken en gesprekken!
Heel heftig wat je momenteel doormaakt. Ik denk dat het heel fijn is dat je weer in Nederland bent, ook voor je familie. Ik wens je alle goeds. Lieve groet, Akkelien
Mevrouw W. zei…
Ik denk ook dat dit een slim besluit was. Communiceren in je eigen taal, familie in de buurt. Hoe eigen jullie ook in Frankrijk zijn, in dit geval is Nederland toch gunstiger.
miekequilt zei…
Dat is een goede keus geweest. Maar ook een heel moeilijke. Heel veel sterkte voor jullie beiden van ons.
Goede keus lijkt me om naar NL te gaan. sterkte Marthy
Gerda zei…
Heel veel sterkte!
Emie zei…
Wat een goede Nederlandse huisarts hebben jullie, dat is de juiste steun die je nodig hebt. Wat zal het een rot gevoel geweest zijn om het Franse huis te verlaten maar wat zal je nu ook blij zijn om in NL te zijn. Wens je opnieuw al het beste toe!
Bertiebo zei…
Fijn voor jullie kinderen. Ook ik denk: een goed besluit
Koen zei…
Jeetje ... ik denk al bij een goed besluit
Anoniem zei…
Zelf beslissingen nemen en als je het zelf kunt regelen is in dit soort gevallen toch het snelst en handigst. Paar weken geleden hebben wij het met een overlijden in Frankrijk en repatriëring naar Nederland bij de hand gehad met een alarmcentrale en als we zelf niet alert waren geweest en met een fantastische Franse begrafenisonderneemster, dan was het heel anders gelopen.
Heel veel sterkte.
Suzanne
anja zei…
Lijkt me een verstandige keuze, in gespannen situaties is communicatie in je moedertaal toch prettiger, en het is voor jou maar zeker ook voor Mart fijner om dicht bij de (klein)kinderen te zijn. Veel sterkte, ik hoop dat het allemaal goed zal komen.
Je had het uiteraard liever anders, maar je hebt er denk ik goed aan gedaan om in Nederland verder te dokteren. Nogmaals weer veel sterkte. Eerst maar goed uitrusten van de reis.
Ger zei…
Marthy…..toch, welke voorlopige uitslag van de drie het ook zal worden, verpletterende woorden zullen het voor jullie zijn omdat te lezen toen je het dossier doornam.Kan niet anders zeggen dan dat jullie er verstandig en goed aangedaan hebben om zo snel mogelijk naar Nederland terug te keren.
Hoop dat er snel nieuwe onderzoeken gaan plaatsvinden en er helderheid komt
Veel kracht met familie samen gewenst.
Liefs,Ger
Ik denk dat het een verstandig besluit is. Hoe eigen Frankrijk ook voor jullie is, je blíjft Nederlandse en hoe goed de Franse ziekenhuizen ook zijn (daar ben ik echt van overtuigd) het personeel is Frans. En nu kun je die verschillen in cultuur er even niet bij hebben. Frankrijk is toch meer hiërarchisch, het idee dat een arts je niet op de hoogte heeft gebracht van zoiets essentieels, dat strookt vast niet met jouw mentaliteit en instelling. Dan kun je beter in Nederland zijn.

Verder lijkt het me ook fijner voor Mart en je kinderen en kleinkinderen, je hebt meer steun aan elkaar.

Veel sterkte, ik hoop heel erg dat het allemaal nog meevalt.
Jan uit Perth zei…
Ik ben het van harte met alle bovenstaanden eens, Marthy; verstandige keuze! Sterkte en we denken aan je.
Anoniem zei…
Groot gelijk dat je naar Nederland bent gegaan, in je eigen taal is het toch makkelijker. Als ze in Frankrijk je nou direkt verder hadden kunnen helpen, dan had je misschien anders beslist. Maar 4 weken wachten is wel een beetje veel. Hopelijk wordt je in Nederland snel geholpen, hoe eerder hoe beter met zoiets.
Heel veel sterkte voor jou en je man en familie.
Groet van Lien
Ton zei…
Hoi Marthy, Ik zou dezelfde beslissing hebben genomen. Sterkte wens ik je toe en een zo goed mogelijke uitslag. Met groetenTon
Yova zei…
Hallo Marthy, Maar goed ook dat je eigen huisarts opgebeld hebt. Dat je beter in nl komen behandelen. In Frankrijk is moeilijk om te volgen. Frans spreken best moeilijk. Ik hoop toch ergens goed komt. Ik wens jou veel sterkte.
charlie zei…
gelukkig heb je de reis naar Nederland goed doorstaan en hier meteen de huisarts geïnformeerd, die je nu verder kan bijstaan! ik vind het heel’ knap hoe alert je blijft ondanks alles! veel sterkte wens ik jullie!
Jolande zei…
Tjonge Marthy wat ben jij in een rollercoaster terecht gekomen in de weken dat ik met vakantie was. Ik heb bijgelezen en heb bewondering voor je houding en je moed. Ik wens je heel veel sterkte en ben het met iedereen eens dat het besluit om naar Nederland terug te keren wellicht het beste is. Dikke virtuele knuffel.
Marietje zei…
Wat is dit toch weer schrikken. Fijn dat jouw huisarts je het advies heeft gegeven om naar Nederland terug te keren. Ik hoop dat je in een ziekenhuis terecht komt wat in deze kankersoort gespecialiseerd is. Ik las het UMC Utrecht is hierin gespecialiseerd. Een heel fijn zhs voor kanker trouwens. Een beetje uit jullie richting dat dan wel.
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht. Ik begrijp als geen ander wat er door je heen gaat. Ook van mij een virtuele knuffel, Annemarie
Vera zei…
Ik miste jou al, maar dat begrijp ik maar al te goed
en beslissing om naar Nederland te komen ook.
Ook nu weer heel veel sterkte voor de komende periode.
Nu lekker bij de kinderen en kleinkinderen dat geeft ook afleiding
Groet Vera
Anoniem zei…
Bonjour Marthy en Mart
Heel goed dat jullie de beslissing genomen hebben om terug naar huis te gaan!
Ondanks dat jullie in het franse goed zijn geïntegreerd met medische zaken ben je beter af in Nederland. De artsen zijn in de diagnostiek heel goed maar hiërarchie is hier nog steeds de baas! Thuis ieder die jullie lief zijn om jullie heen daar voel je je beter bij.Hopelijk wordt er in Nederland snel door gepakt ,ik blijf voor je duimen!
Lieve groet,
Thera vanuit de Haut-Saone
Ai Marthy, het houdt niet over …. Ik blijf aan je denken!
Els Kwinkelenberg zei…
Fijn,dat je weer in Stolwijk bent, heel veel sterkte voor de komende tijd. GROETJES van ons.
Gelukkig ben je weer thuis in Nederland Marthy ! Dat lijkt me in dit geval het allerfijnste! Ook voor de komende periode weer veel sterkte. Als ik ook maar iets voor je kan doen....... Liefs