Doorgaan naar hoofdcontent

Dag 2 Saint-Chély-d'Aubrac - Saint-Côme-d'Olt 20 km

Via de Pont des Pèlerines over de Boralde verlieten we om een uur of half negen Saint-Chély-d'Aubrac. Op de brug maakten we een praatje met twee echtparen van onze leeftijd, Australiërs. We zouden elkaar nog dagenlang tegenkomen.

Er was regen voorspeld en die kwam ook. Niet veel, een dunne miezer en het waren buitjes, het was ook vaak droog. Wat is het dan fijn om na een paar uur een boerenschuur tegen te komen waar de koffie en thee klaar staat en je even kan zitten. Het geld voor je consumptie kan je achterlaten in een trommeltje. Vlak na ons kwamen de Aussies er ook aan lopen.

In de ochtend stijgen we weer even naar bijna 1000 m en dan krijg je dit soort uitzichten.
Daarna dalen we weer verder naar uiteindelijk 360 m.

Halverwege de middag komen we aan in Saint-Côme-d'Olt en zien aan de rand van het dorp het klooster liggen waar we zullen overnachten. We hebben tijd genoeg dus gaan we eerst even het stadje bekijken. 


In een grote moestuin die we passeren heeft de eigenaar drie van zijn vele meloenen naast elkaar gelegd en daar een boodschap voor de pelgrims op geschreven. Leuk!

De 16e eeuwse Gothische kerk is prachtig.

Heel mooi vond ik de zware eiken deuren  van de kerk, in 1532 gemaakt. Je kan je toch niet voorstellen dat die daar al die jaren al hangen.

Het hele stadje is middeleeuws met hier en daar een wat jonger (1820 !) huis er tussen.

Op weg naar onze slaapplaats in het klooster lopen we ook nog even deze kapel binnen.

In de vloer veel mooie oude grafstenen.
e krijgen in het klooster een prima tweepersoons kamer toegewezen met een eigen badkamer. Er wonen nog zeven oude nonnen in het gebouw wat nu voor een deel hotel is. Het andere deel is een gîte voor pelgrims waar vrijwilligers de boel draaiende  houden. Een van de nonnen was ondanks haar ouderdom nog erg scherp. Tijdens de avondmaaltijd en het ontbijt maakte ze met iedereen een praatje en hield ondertussen de gang van zaken goed in het oo
24 september 2019

Reacties

KnutzEls zei…
Zo onderweg in Frankrijk of wij in Engeland vraag je je af waarom er bij ons zo veel historisch is verdwenen...
Marthy zei…
Els, iedere dag tijdens onze wandeltocht kwam dit wel ter sprake. Hele discussies hadden we over dit onderwerp.
Prachtig ligt de schelp daar voor de kerk. Zou het een betekenis hebben?
Ik heb zelf even zitten kijken en vond dit mooie blog erover:
https://andrys1956.wordpress.com/2015/02/13/symboliek-van-de-sint-jacobsschelp-en-de-kinkhoorn-of-hulk/
Groeten van Jeanette.
Wat een heerlijke foto's weer.
In de weer zei…
Heerlijk hè die rustplekken, vond dat vorig jaar tijdens onze Pieterpad route ook zó leuk. Die pompoenen, wat aardig . Ik kan van zo’n klein gebaar zo blij worden.
Sjoerd zei…
Goh, daar ga je echt terug in de tijd. Schitterende foto's, zo krijg je echt een indruk van de omgeving.
Marthy zei…
Wat een mooie uitleg voor de schelp heb je gevonden, Jeanette. Eigenlijk ben ik in gebreke gebleven, had ik dit moeten vertellen. Maar voor mij is die schelp en z'n betekenis zo bekend dat ik dit over het hoofd zag. Bedankt!
Marthy zei…
Helemaal waar, Toos. Zo lief van die mensen.
Marthy zei…
En dat terug in de tijd blijft de hele tocht maar doorgaan, Sjoerd.
Lijkt of ik een beetje met jullie mee wandel, prachtig!
Emie zei…
Wat lief, die pompoenen! Al kom je maar eenmaal per dag zoiets tegen, dan valt er iets te glimlachen.
Graag gedaan Marthy. En over dat in gebreke gebleven, helemaal niet. Waarschijnlijk ben ik de enige die het niet weet, en je kan niet altijd inschatten of er vragen komen op een blog.
Annelies zei…
We genieten van je boeiende reisverslag, Marthy. Mooie foto's en sfeervolle verhalen maken het weer helemaal af! Wat leuk trouwens dat je tijdens de tocht zo vaak dezelfde mensen weer tegenkomt. Dat schept vast een band!