We gingen aan de slag want ik kreeg de kriebels, wilde naar Nederland, naar de kinderen en kleinkinderen. Ik hè, want Mart wilde nog wel een maandje blijven.
Gelukkig hadden we voordat we gingen wandelen het vakantiehuis al helemaal schoongemaakt en veel tuinmeubilair binnen gezet. Maar dan nog valt er hier genoeg te doen voordat we kunnen vertrekken.
We maakten de afgelopen dagen de moestuin leeg voor zover dat nodig was. Eindelijk werden de zoete aardappelen opgegraven en dit was de oogst van twee planten, niet slecht denk ik, het zijn flinke knollen. Of ik ze volgend jaar weer ga kweken weet ik nog niet. Eerst maar eens kijken hoe lang ik ze kan bewaren want dit eet ik niet een, twee drie op.
Voordat we weggingen had ik veel blad van de tomatenplanten gehaald zodat ze daardoor sneller zouden rijpen. Nou, dat was gelukt want ik had twee emmers vol. Dat zit ondertussen allemaal in pot.
De tomaten die nog niet rood genoeg waren gaan mee naar Nederland. Voor het raam in de garage rijpen ze daar wel verder.
Vandaag rijden we naar Stolwijk, leuk want dat is na er een half jaar niet geweest te zijn weer helemaal nieuw. Dat is het leuke van ons leven, ieder half jaar wisselen van omgeving.
We hopen dit nog jaren te blijven te doen.
Reacties
En ik snap je helemaal, ik 'moet' de kinderen soms ook zien, totaal geen idee dan waarom, maar meestal geef ik er maar aan toer. Goed voor de gemoedsrust.
Goede reis!!
Lies