De geheimzinnige nicht

Gisteren aan het eind van de middag, ik was net in huis, keek ik toevallig uit een van de ramen in de kamer en zag een vreemdeling door de moestuin lopen met een rood kratje in de handen. Of het een man of vrouw was kon ik niet zien, wel dat er een grote muts op het hoofd stond. Mart bracht net takken naar beneden, ik zag hem even met die persoon praten die daarna ons kerkhofje opliep. Het begon me te dagen, ik griste mijn fototoestel van de tafel en liep snel naar beneden waar ik deze oncharmante eerste foto nam.

Dit moest de geheimzinnige nicht zijn die sinds een jaar of vijf met Allerzielen nieuwe kunstbloemen op de graven zet. Allerzielen is een katholieke gedenkdag waarmee de overledenen herdacht worden en het wordt gevierd op 2 november. Rond die tijd zijn wij al weer in Nederland dus wij hebben al die jaren nooit gezien wie er die bloemen neerzette.

Ik had eens aan buurman Robert die hier permanent woont gevraagd wie er met die bloemen naar ons kerkhof kwam en hij dacht dat het een nicht van de familie was. Ik heb even met deze mevrouw gesproken en zij vertelde dat ze deze keer laat was met de bloemen door ziekte en een kapotte auto. 'Maar iemand moet ze toch herdenken' zei ze vandaar dat ze alsnog gekomen was. 

Mevrouw is een nicht van Sophie Benefice.

Wil je meer weten over het kerkhof en degenen die er begraven liggen kijk dan hier en hier even.

Traditiegetrouw zijn het in Nederland chrysanten die men met Allerzielen op de graven neerzet, in Frankrijk zijn het plastic bloemen. Als wij in oktober nog in Frankrijk zijn staan de supermarkten al vol met die troep. Sorry voor dat laatste woord maar ik ben een kind van een vader die alles zelf kweekte en die kunstbloemen haatte.

Daar gaat ze weer met haar lege kratje. Eindelijk heb ik kennis gemaakt met de vrouw die jaarlijks ons kerkhofje bezoekt om er bloemen op de graven te zetten. Ook al zijn het dan plastic bloemen, ik vind het toch een mooi gebaar.

Er staan weer nieuwe bloemen bij op de graven en wij respecteren dat. Wel haal ik in de loop van de zomer de oudste verschoten boeketjes weg maar laat de nieuwe natuurlijk staan. Nicht bedankte me dat we het kerkhof zo mooi onderhouden met planten en struiken.