Gezond eten

Ik probeer zo gezond mogelijk te eten. Toen ik uit half mei slap als een vaatdoek uit het ziekenhuis in Gouda kwam na weer diarree gehad te hebben besefte ik dat ik wat aan mijn conditie moest gaan doen maar ook op mijn eten moest gaan letten. Nou eten wij en ook onze kinderen al aardig gezond, zonder kant en klaar voedsel en pakjes en zakjes maar er was bij bij wel wat meer nodig. Ik heb een tumor in mijn lijf en die zorgt voor gewichtsverlies en door al die diarree was ik duidelijk afgevallen.

Ik belde iemand hier in het dorp, zij is voedingscoach en ik kende haar wel. Zij gaf me een hele reeks handige tips. Bijvoorbeeld geen zoete tussendoortjes, haal een zak gemengde noten bij de notenkraam op de markt  en als je ergens trek in krijgt en neem je een hand noten. Volle yoghurt, volle kwark, volle kaas. Drie eieren per week dus vanavond eet ik een omelet met champignons. Veel groenten en fruit. In het ziekenhuis kreeg ik van de verpleging ook nog boekjes mee over voeding bij verminderde weerstand.

Ik heb een guilty pleasure die misschien niet al te gezond is, ik weet het niet precies en het interesseert me ook niet. Ik haal 's zondags tegen de avond vaak een loempia bij onze Chinees, zo'n  lekkere grote. Hij is niet vet en smaakt heerlijk. Sambal erbij hè. Ik loop er binnen vijf minuten heen, sta twee minuten binnen, ik bel van te voren en ben zo weer thuis met een warme loempia. Een genot.

Dan eet ik daar wel een schaaltje komkommer bij voor het tekort aan groenten, van te voren klaargemaakt. Over komkommer gesproken, Mart heeft ze nu veel in de moestuin en hij gaf het als bijgerecht bij een grote schaal pastasalade die hij had gemaakt voor zeer geliefde gasten in de gîte. Die zijn voor de derde keer bij ons en ondertussen vrienden. Zij vonden de aangemaakte komkommer heerlijk en vroegen zich af  hoe het klaargemaakt was. Heel simpel: wat peper en zout, scheutje zonnebloemolie en een scheutje witte azijn en dan een theeleptje suiker. Vooral over dat schepje suiker waren ze stomverbaasd. Dit heb ik zo van mijn moeder geleerd, mijn oudste zus maakte het ook zo. En Mart maakte het in Frankrijk vaak klaar als ik stond te koken, je moet toch wat met al die komkommers en vooral hij is er gek op.